Сирењето, со својата неповторлива разновидност на вкусови и текстури, речиси секогаш предизвикува задоволство и е поврзано со моменти на уживање и опуштање. За многумина тоа претставува вистинска „храна за среќа“, а науката токму тоа го објаснува – протеините и аминокиселините кои ги содржи го поттикнуваат лачењето на хормони што носат чувство на благосостојба. Но, веднаш штом вниманието ќе се насочи кон здравјето на срцето, станува јасно дека изборот на видот сирење е од огромно значење.
Современата кардиологија предупредува дека честата консумација на одредени типови сирење може да придонесе за покачен крвен притисок, висок холестерол и поголема склоност кон болести на срцето и крвните садови. Причината за тоа лежи во нивната висока содржина на заситени масти и сол, кои кога се внесуваат во големи количини, го преоптоваруваат организмот. Дополнителен ризик создава фактот што сирењето најчесто се јаде во комбинација со други калорични намирници – тестенини, месо, печива или масни сосови – со што неговото влијание врз телото станува уште посилно.
Иако љубителите на сирење веројатно со тешко срце би се откажале од него, лекарите сепак предупредуваат дека не сите сирења носат исто ниво на ризик. Некои можат да се вклучат во една урамнотежена исхрана, додека други претставуваат значителна закана. Најштетен меѓу нив е маскарпонето – нежното, кремасто италијанско сирење кое често е главна ѕвезда на десертите.
Маскарпоне – најголемата опасност
Маскарпонето е омилено поради својата мека структура и луксузен вкус, кој совршено се вклопува во специјалитети како тирамису или солени кремасти сосови. Но зад тој раскош се крие една од највисоките концентрации на заситени масти во групата млечни производи. Една порција содржи околу 29 грама заситени масти и вкупно 44 грама масти, што далеку ја надминува дневната препорака за внес на вакви материи. За споредба, Американската асоцијација за срце препорачува максимум 13 грама заситени масти во текот на еден ден, што значи дека само мала количина маскарпоне лесно ги надминува тие граници.
Високиот процент на заситени масти директно го зголемува нивото на „лошиот“ LDL холестерол, кој придонесува за создавање наслаги на ѕидовите од артериите. Оваа состојба, позната како артеросклероза, доведува до стеснување на крвните садови и го тера срцето да работи со зголемен напор. Со тек на време ризикот од срцев или мозочен удар станува значително поголем.
Тврди и преработени сирења
Иако маскарпонето е најголемата закана, тоа не значи дека другите видови сирење можат да се консумираат без внимание. Тврди и преработени сирења како чедар, пармезан или топеното сирење, исто така, претставуваат сериозен ризик. Тие содржат значајни количества заситени масти и натриум, комбинација која лесно доведува до раст на крвниот притисок и холестеролот. Чедарот, на пример, во порција од околу 56 грама содржи 23 грама заситени масти и над 360 милиграми натриум, додека пармезанот, иако се додава во мали количини, е екстремно солен и со редовна употреба може да биде подеднакво штетен. Преработените индустриски сирења, пак, често содржат и адитиви кои дополнително го оптоваруваат организмот.
Кога овие производи се консумираат редовно и во големи количини, тие не само што го зголемуваат ризикот од срцеви заболувања, туку можат да доведат и до акумулација на килограми, што е уште еден дополнителен фактор за слабеење на срцето.
Понизок ризик со послаби сирења
Од друга страна, не секое сирење мора да се отфрли од трпезата. Нискокалоричните и помалку масни варијанти се сметаат за многу подобар избор. Моцарелата е пример за такво сирење, со многу помалку заситени масти од тврдите исполни. Рикотата содржи значително пониска количина на вакви масти од маскарпонето, а свежото сирење или урдата е дури и најповолната опција, со само неколку грама заситени масти во половина чаша. Овие сирења обезбедуваат протеини и калциум без да носат голем ризик за срцето, особено ако се консумираат умерено и внимателно се вклучат во исхраната.
Улогата на умереноста и комбинациите
Влијанието на сирењето врз срцето не зависи само од видот, туку и од тоа со што се консумира. Ако сирењето се комбинира со печива, салами или масни сосови, ризикот од кардиоваскуларни проблеми значително расте. Сосема поинаква слика се добива кога доаѓа во комбинација со свеж зеленчук, овошје или интегрални житарици. Во тие случаи, внесот на масти се балансира со растителни влакна и витамини, кои го ублажуваат дел од штетното влијание.
Клучно е и вниманието кон големината на порциите. Сирењето може да има свое место во здравата исхрана, но само ако не се претерува. Малите количини и внимателниот избор ја прават разликата меѓу ризик и умерено уживање.
