Светлана Цеца Ражнатовиќ поминала четири месеци во Централниот затвор во 2003 година, но дури релативно неодамна се појавија детали за тоа што се случувало таму.
Пејачката беше приведена заедно со нејзината сестра Лидија за време на акцијата „Сабја“, под обвинение дека незаконски продала десет фудбалери на ФК Обилиќ и нелегално поседувала 11 пиштоли. Иако речиси никогаш не проговорила јавно за тој период, некогашна чуварка во ЦЗ своевремено открила некои долго криени информации.
Како што тврди, Цеца не добила никаков посебен третман во однос на другите затвореници, но многу тешко го поднесувала престојот зад решетки.
„Цеца немаше никаква протекција, се однесувавме кон неа како и со сите други затвореници. Не и беше лесно, често плачеше, а еден ден од лутина сама си ја искуба надградбата. Некое време беше сама во ќелијата, а потоа ја преместија во соба со уште неколку жени, иако таа молеше и плачеше да ја оставиме сама. Тешко и паѓаше што не може да запали цигаа, па нас чуварките често не викаше да и запалиме цигара, но тоа не беше возможно, имаше некој ред. Умеевме да ја замолиме да ни отпее нешто, а таа секогаш бараше цигара за возврат“, вели чуварката на ЦЗ и наведува дека пејачката морала да помине низ истата законска процедура како и сите други кои се приведуваат.
„Таа навистина немаше никаков посебен третман. Кога некој е уапсен, законската процедура е да се соблече гол, да се наведне, благо речено, и да се накашла. Секој затвореник мора да го направи тоа за да можеме да провериме дали е чиста и дека ништо не крие. Цеца, се разбира, не сакаше, но мораше. Нејзината сестра Лидија беше во соба со познатата Дафина Милановиќ, творецот на Дафина банка, па немаше никаков контакт со Цеца. Таа постојано плачеше затоа што и недостигаше семејството, особено нејзините деца. Но се е за луѓе, па ни таа не се разликува од другите. Беше исклучително дисциплинирана“, раскажала своевремено чуварката.
По четиримесечен притвор, пејачката мораше да помине осум месеци со алка на ногата во нејзината вила на Дедиње, за што и проговори за медиумите:
„Поминав четири месеци во ќелија од два на два во нехумани услови. Од моментот кога ме уапсија до средината на мај, смрзнував во ќелијата, коските ми беа смрзнати“, изјавила Цеца откако излезе од притвор.
„Штрајкував со глад поради неправдата што ја доживува моето семејство, сестра ми која не е ниту виновна ниту одговорна во затворот, и поради сето она низ кое поминав. Тоа беше мала хируршка интервенција предизвикана од постзатворски синдром. Значи, точно е дека имав мала операција. Тоа е последица на стресот што го доживеав“, рекла таа тогаш.
