Voyager 1, вселенско летало старо речиси половина век, прими музичка порака од срцето на Земјата – „На убавиот син Дунав“ отпатува до меѓуѕвездениот простор
Звучи како целосна научна фантастика, но навистина се случи: минатата сабота во мај, сондата Voyager 1 пресретна сигнал кој патувал дури 25 милијарди километри низ вселената – и тоа не бил обичен технички податок или команда, туку песна. Научниците очекувале вообичаен инженерски пренос, но наместо тоа стигнала композиција која ги изненадила – славниот валцер „На убавиот сини Дунав“ од Јохан Штраус II.
Кој ја испрати музиката и зошто?
За оваа необична „музичка мисија“ веќе се пишуваше, но сега пристигна и официјална потврда дека валцерот „игра“ и во меѓуѕвезден простор. Станува збор за идеја на Европската вселенска агенција (ESA) по повод нејзиниот 50-ти роденден, кој се одбележува на 1 јуни. Истовремено се слават и 200 години од раѓањето на Штраус II, па ESA одлучи да ги спои науката, уметноста и симболиката и да испрати музичка порака во меѓуѕвезден простор.
Сигналот ја содржел изведбата на Виенската филхармонија, изведена во живо, и бил испратен кон Voyager 1 – најоддалечениот објект што човештвото некогаш го создало.
Што всушност е Voyager 1?
Voyager 1 беше лансиран во 1977 година од страна на американската вселенска агенција NASA, со цел да ги истражи надворешните планети на Сончевиот систем. По успешното минување покрај Јупитер и Сатурн, леталото ја напушти хелиосферата и влезе во меѓуѕвезден простор. Денес се наоѓа на оддалеченост од околу 24,8 милијарди километри од Земјата – повеќе од 166 пати подалеку од растојанието меѓу Земјата и Сонцето.
Иако е стар речиси 50 години и има антена од само 3,7 метри, Војажер 1 сè уште комуницира со Земјата, и покрај тоа што сигналите патуваат речиси цел ден во еден правец.
Песната како универзален јазик
Авторите на проектот од ESA објаснија дека пораката немала само симболична, туку и филозофска вредност:
„Убавината на оваа мисија лежи во нејзината бескрајна креативност и оптимизам. Музиката е универзален јазик кој ги надминува границите, видовите, па дури и галаксиите.“
Овој гест претставува уметнички израз, но и омаж на Војажер 1 – сондата што, и покрај своите години и предизвици, сè уште го инспирира светот. Особено затоа што дури неодамна, по речиси 20 години речиси целосна тишина, беше успешно „разбудена“ и вратена во активна служба.
И додека некои на шега рекоа дека целта била „да се натераат вонземјаните да заиграат валцер“, овој настан потсетува колку човештвото сè уште верува во силата на науката, уметноста и надежта – дури и во најоддалечените делови на вселената.
