Никој не може да ве повреди како најблиските и ништо не може да ве чини колку акумулираните негативни емоции и незадоволство. Овој човек го потврди тоа!
Д -р Бернард Лоун, кардиолог на Универзитетот Харвард, е познат по своите мудри размислувања за човечкиот живот и односот помеѓу душата и телото. Д -р Лоун почина во февруари 2021 година на 99 -годишна возраст, а во 1985 година ја доби Нобеловата награда за мир за неговата кампања против нуклеарната војна.
Тој беше пионер во истражувањето на смртта поради срцев удар во 1962 година, а во своите јавни настапи ги откри тајните на долговечноста. Ова е еден од многуте настани во кои е опишана врската помеѓу прераната смрт и лошите односи со соседот.
Д -р Бернард Лoун прегледал еден од неговите пациенти. Поставувал прашања, на кои пациентот не сакал да одговори. А сопругата на пациентот постојано одела да пуши – тогаш многумина пушеа.
Лекарот и приговорил на неговата сопруга; како можеш да пушиш толку, а сепак да имаш сопруг со срцеви заболувања? Каква лоша навика! Жената се расплакала и рекла:
„Каква врска има моето пушење ! Не е работата во тоа! Џон ве лаже и не ви ја кажува главната работа – се разболе затоа што мајка му постојано го пцуе, го малтретира, го укорува … Му се јавува и го навредува. И Џон не може да направи ништо, бидејќи тоа е неговата мајка! “
Зошто луѓето со тежок внатрешен конфликт се разболуваат и умираат?
Овој разговор остави силен впечаток кај докторот. И почна да ги набљудува пациентите. И тој беше шокиран: еден старец беше лишен од имотот од страна на неговиот зет, бизнисот си го препишал на себе и старецот веќе се плашел да шета низ собата-зетот му викал, и го шутирал … И овој сиромашен старец се претвори во инвалид. Друг пациент се опоравуваше по голема операција – а мајка му го бараше и проколнуваше за парите. Пациентот починал. Имаше многу вакви случаи.
Лоун рекол: „Сите мои пациенти се жртви на емоционални конфликти со блиски луѓе“.
Конфликти од кои е невозможно да се најде излез: мора да комуницирате. Мора да го кренете телефонот, да разговарате, да живеете заедно, да посетувате, да ги сузбивате вашите природни емоции; затоа што треба да бидете добар. Добар свекор, добар син, добра сопруга … Така е!
Д -р Лоун напиша дека операцијата и третманот се точни. Тие даваат резултат. Но, причината за болеста или траумата е токму во конфликтот, во постојаниот непријателски однос кон личноста. И колку е поблагороден и посмирен човек, толку потешки се последиците од таков конфликт. Бидејќи однадвор, станува внатрешно. И негативниот човек се населува во потсвеста; многу е тешко да го „протераш“ оттаму; сите сили на организмот одат во оваа внатрешна борба во која нема победник – затоа што делови од една личност се борат!
Затоа, луѓето со тежок внатрешен конфликт се разболуваат и умираат. И наместо да го признаат конфликтот, тие се тераат себеси да „простат“, „да разберат“, „да не обрнуваат внимание“, така советува околината. Додека не се препознае конфликтот, додека не се реализира непријателството и злобата на другото лице, болеста ќе се влоши.
Лоун едноставно им забрани на пациентите да зборуваат по телефон – тогаш немаше мобилни телефони. И им дозволи само на оние роднини со кои пациентот имаше добри односи да ги посетуваат пациентите. И луѓето се опоравуваа, заблагодарувајќи му се на докторот, а потоа на Лоун му ја доделија Нобеловата награда – за сложена операција на срцето.
И требаше да му се даде уште едно – за ова откритие, што го потврдува самиот живот.