Шпанска спортистка во екстремни спортови излезе од пештера по 500 дена поминати под земја без контакт со луѓе, што може да биде светски рекорд.
Кога Беатрис Фламини влезе во пештерата во Гранада, на југот на Шпанија, Русија сè уште ја немаше нападнато Украина, а светот сè уште се бореше со пандемијата на коронавирусот.
Нејзиното влегување беше дел од експеримент внимателно следен од научниците.
„Сè уште мислам дека е 21 ноември 2021 година, не знам што се случува со светот“, рече Фламини откако ја напушти пештерата.
Кога влегла имала 48 години, времето го поминала во пештера длабока 70 метри вежбајќи, цртајќи и плетејќи волнени капи.
Таа прочитала 60 книги и испила 1.000 литри вода, според нејзиниот тим за поддршка.
Ја следеле група психолози, истражувачи, спелеолози и специјалисти за проучување на пештери, но никој од нив не стапил во контакт со неа.
На снимката од шпанската ТВЕ станица, таа може да се види како излегува од пештерата насмеана пред да го прегрне тимот.
Искуството е „одлично, непобедливо“, рече таа по заминувањето.
„Не разговарав со никого освен со себе.
„Ја губам рамнотежата, затоа ме држат. Ако ми дозволиш да се истуширам, немам чепнато вода година и пол. Се гледаме наскоро, дали е тоа во ред?“, им изјави таа на новинарите кои преплавија прашања.
Фламини подоцна изјави дека после два месеци изгубила чувство за времето.
„Тоа беше моментот кога престанав да ги бројам деновите“, објасни таа, додавајќи дека мислела дека била во пештерата „околу 160, 170 дена“.
Еден од најтешките моменти во пештерата бил инвазијата на муви кои целосно ја покриле, признала таа.
Оваа 50-годишна жена вели дека се случиле и „аудитивни халуцинации“.
„Ти молчиш, а твојот мозок измислува“, се сеќава таа.
Експертите го искористија нејзиното време во изолација за да ги проучат ефектите од социјалната изолација и екстремната привремена дезориентација врз перцепцијата на луѓето за времето.
Нејзиниот тим за поддршка верува дека таа го соборила светскиот рекорд за најдолго поминато време во пештера, но Гинисовата книга на рекорди не потврдила дали постои категорија за доброволно време поминато во пештера.
Таа ја додели наградата за „најдолго преживување заробен под земја“ на 33 чилеански и боливиски рудари кои поминале 69 дена под земја на длабочина од 688 метри, по уривањето на рудникот за злато во Чиле во 2010 година.
