Ружди вчера ги изненади присутните на гала вечерата „Пен Америка“ во Њујорк и беше пречекан со овации, пишува Њујорк Тајмс. Познатиот автор беше избоден со нож во вратот и торзото додека беше на сцената во Институтот Чаутаука во западен Њујорк во август 2022 година.
Тој присуствуваше на гала-церемонијата за добивање на наградата за храброст за стогодишнината на Пен, а во својот говор рече дека за време на нападот „вистинската храброст не ја покажал тој“, туку луѓето кои побрзале да му го спасат животот и „биле херои“.
„Да не беа овие луѓе, јас сигурно немаше да стојам овде денес. Храброста тој ден беше само нивна“, рече Ружди.
Ружди рече дека не ги знае нивните имиња, ниту ги видел нивните лица, но дека им го должи животот. Властите го уапсија 24-годишниот Хади Матар по нападот врз Ружди, во кој беше повреден и модераторот на разговорот. Матар беше обвинет за обид за убиство од втор степен и напад од втор степен и се изјаснил за невин.
Говорејќи претходно оваа година во своето прво интервју по нападот, Ружди рече дека имал среќа што преживеал. „Она што навистина сакам да го кажам е дека главното чувство што ме обзема е благодарноста“, рече тој.
Церемонијата се одржа истата недела кога „Пен Америка“ објави дека заедно со издавачот „Пингвин Рендом Хаус“ и група автори и родители, го тужат училишниот округ Ескамбија и училишниот одбор поради забраната на книгите.
Ружди, кој оваа недела се појави и на Британските награди за книги преку видео врска, рече дека мисијата на Пен Америка за заштита на слободата на изразување никогаш не била „поважна“ и додаде: „Тероризмот не смее да не тероризира. Насилството не смее да нè одврати. Luta continua . Борбата продолжува“.
На церемонијата, исто така, ѝ беше доделена наградата за слобода на пишување Пенкало/Барби за 2023 година на затворената иранска писателка и бранител на човековите права Наргес Мохамади. Наградата ја прими нејзиниот сопруг Таги Рахмани, кој исто така претходно бил затворен од иранските власти.
„Не можам да заборавам дека моите деца беа мачени од иранската влада и затворските власти кои ги лишија дури и од гласот на нивната мајка. Нашите животи, според мојата ќерка Киана, се вакви: Кога мама е тука, тато не е. Кога тато е тука, мама не е“, рече тој.
